غریب است دوست داشتن.

و عجیب تر از آن است دوست داشته شدن…

وقتی می‌دانیم کسی با جان و دل دوستمان دارد …

و نفس‌ها و صدا و نگاهمان در روح و جانش ریشه دوانده؛

به بازیش می‌گیریم هر چه او عاشق‌تر، ما سرخوش‌تر، هر چه او دل نازک‌تر، ما بی رحم ‌تر.

تقصیر از ما نیست؛

تمامیِ قصه هایِ عاشقانه، اینگونه به گوشمان خوانده شده‌اند

<شریعتی>



یکی از گرانبهاترین داراییهای یک آدم میتونه عشق باشه و عجیب اینکه این گرانبهاترین دارایی وقتی معنا پیدا می کنه که اونا بی چشمداشتی به دیگری عرضه کنی.


اینکه دیگری با دارایی تو چطور برخورد کنه خودش فلسفه دیگری داره که اونا چون بی بها در اختیار گرفته بی ارزش بدونه یا چون گرانبهاست با ارزش.


و تو این وسط فقط باید دنبال خریدار واقعی این کالای مجانی باشی.


نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد