وای خدای من ببین من چقدر سرم شلوغ بوده که اصلا فرصت نکردم بیام بگم من 12 اردیبهشت عروسیم بوده.
خیلی خوب بود :)
فقط مشکل این بود که همه چی تو هم افتاده بود. امتحانای میانترم و کارای عروسی
پشت بند عروسی هم امتحانای پایانترم شروع شده و تا 10 خرداد ادامه داره کنارشم امتحانای میانترم و پایانترم دانشگاه غیر انتفاعی هست دیگه حسابی دارم هنگ می کنم.
می گم " و این نیز بگذرد" اما عمرمون که داره می گذره اونم چقدر قسمتهای مهمش.
زینب بنده خدا هم که هیچ نمی گه باید بعد از این امتحانات یه مسافرتی ببرمش تا جبران قسمتی از این مشغولیات بشه.
انشالله که زودتر این امتحانا و این دوران میگذره:) قبل عروسی خیلی معلوم بود که داری سعی میکنی به همه چیز مسلط باشی و منو ناراحت نکنی و همه چیز خوب باشه و ... دوستت دارم یه مواقع حساسی هست تو زندگی آدم که فقط یک بار رخ میده و در این مواقع برخورد نزدیکترین کس آدم خیلی تو ذهن، باقی میمونه. پس خیلی خوبه که حواسمون به اون تک لحظه ها باشه. امیدوارم من حواسم به اون لحظه ها باشه. لحظه هایی که یه کار کوچیک متفاوت طرف مقابل، خیلی پررنگ میشه و یه خاطره خوب میشه برای همیشه و انرژی بخش میشه برای بقیه زندگی. آدم باید بتونه از خودش بگذره بعضی وقتا اینو تو این چند روز زندگی فهمیدم;) تو عمل، گذشتن از خود یعنی گذشتن از یک لحظه عادتهای قبلی، گذشتن از لذت های شخصی و ... میتونه حس لذت بخش زیادی از رضایت طرف مقابل به آدم منتقل کنه که جبران اون گذشت را کاملا میکنه