اتاق اساتید

یکی از جاهایی که من تو دانشگاه بهش علاقه دارم اتاق اساتیده چون همه نوع آدمی را میشه اونجا دید. از استاد معارف که می خواد به تو ثابت کنه که انیشتین شیعه بود یا استاد انقلاب که فکر می کنه تمام دنیا در فساد مطلق غرق غرقند و فقط انقلاب اسلامی ایرانه که 

از این فساد مبراست و اگه فسادی هم کشف میشه زیر سر انگلیسه یا کسانی که کلا دین اسلام را عامل بدبختی جامعه می دونند.

بعد از یه مدت دستت میاد که کی تو این ترم کی هست و اونایی که دوست داری را می تونی برنامشون را بپرسی تا توی زمانای بین دو کلاسشون تو اون اتاق ببینیشون. یکی از کسایی که من معمولا برای اون میرم اونجا یه استاد ادبیاته. خیلی جالبه اصلا هرچی میگه برای من تازگی داره یک خوبی هم که داره اینه که فقط کافی که دم بحث را تو بگی براحتی 20 دقیقه کامل برات صحبت می کنه. 

منم میرم اونجا و در موردایی که از این و اون شنیدم اما کامل نمی دونم بحث را باز می کنم و اونم حسابی با شور توضیح میده. استادای فیزیک را هم میرم سراغشون اما زیاد جالب نیست چون فیزیک خیلی گستردست و اونا تو زمینه هایی که من دوست دارم تخصص ندارند. بعضی وقتا هم خودم رو منبر میرم. هرچند تا تونستم جلو خودم را گرفتم اما این عادت من ترک شدنی نیست انگار. 

خلاصه از متخصص زبان و ادبیات و عرفان و فیزیک و مدیریت و حسابرسی و برق و کامپیوتر و .. همه مدلی پیدا میشه.