عشق!

غریب است دوست داشتن وعجیب تر از آن است دوست داشته شدن.

وقتی می‌دانیم کسی با جان و دل دوستمان دارد ونفس‌ها و صدا و نگاهمان در روح و جانش ریشه دوانده 

به بازیش می‌گیریم هر چه او عاشق‌تر ، ما سرخوش‌تر، هر چه او دل نازک‌تر ، ما بی رحم ‌تر . تقصیر از ما نیست

تمامیِ قصه هایِ عاشقانه، اینگونه به گوشمان خوانده شده‌اند.

<شریعتی>